Για το μήνα Μάϊο ο Μιχάλης Κατσίγερας είπε:
Στις 6 Μαΐου του 1919, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ελευθέριος Βενιζέλος, αποδέχεται τη πρόταση - εντολή του Συμβουλίου των Συμμάχων, του προέδρου ΗΠΑ, Ουίλσον, του πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας, Λόυδ Τζορτζ και του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Κλεμανσώ, για την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στη δυτική Μικρά Ασία, κυρίως στα παράλια της Σμύρνης, με σκοπό την τήρηση της τάξεως.
Στις 15 Μαΐου του 1919, μετά από αυτή την εντολή, αποβιβάζεται ο Ελληνικός Στρατός, ο οποίος γίνεται δεκτός ενθουσιωδώς από τους εκεί Έλληνες. Είναι η αρχή όμως της τραγωδίας που θα κορυφωθεί με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 19 Μαΐου του 1919, τα στρατεύματα του Κεμάλ αρχίζουν νέες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των Ποντίων. Γι΄ αυτό και η 19η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης του Ποντιακού Ολοκαυτώματος.
Στις 28 Μαΐου του 1979 στο Ζάππειο Μέγαρο, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Εξωτερικών, Γεώργιος Ράλλης και ο υπουργός αρμόδιος για θέματα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, Γεώργιος Κοντογιώργης, συνυπογράφουν τη συμφωνία ένταξης της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, όπως ονομάζονταν τότε η πρώην ΕΟΚ, η οποία μετονομάστηκε σε ΕΕ.
Η υπογραφή ήταν πανηγυρική, παρουσία του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εστέν, του πρωθυπουργού της Ιταλίας, Τζούλιο Αντρεότι και άλλων ηγετών χωρών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Ήταν μια μεγάλη ημέρα για την Ελλάδα και σε προσωπικό επίπεδο, για τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Το 1961 είχε προηγηθεί η Συμφωνία Συνδέσεως η οποία είχε παγώσει κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας. Η ένταξη της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, όρισε πλέον τη μοίρα της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες.
Στις 22 Μαΐου του 1939, υπογράφεται η συμφωνία του Ατσάλινου Συμφώνου μεταξύ του Ράιχ και του Βασιλείου της Ιταλίας στο Βερολίνο, από τον υπουργό Εξωτερικών του Ράιχ, Ιοακίμ φον Ρίμπεντροπ και από τον υπουργό Εξωτερικών του Βασιλείου της Ιταλίας, κόμη Γκαλεάτσο Τσιάνο. Είναι ουσιαστικά η εφαρμογή, σε στρατιωτικό επίπεδο, του άξονα μεταξύ του Ράιχ και της μουσολινικής Ιταλίας.
Στις 12 Μαΐου του 1949 οι Σοβιετικοί αίρουν τον αποκλεισμό του Δυτικού Βερολίνου το οποίο κατεχόταν από τους τρεις δυτικούς συμμάχους, τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και τους Γάλλους. Οι Σοβιετικοί είχαν αποκλείσει τη σιδηροδρομική και οδική πρόσβαση από τη Δυτική Γερμανία - μέσω της Ανατολικής Γερμανίας - προς το Δυτικό Βερολίνο. Έτσι η επικοινωνία και ο εφοδιασμός του συγκεκριμένου κομματιού της πρώην γερμανικής πρωτεύουσας γινόταν με αερογέφυρα που είχαν στήσει οι Αμερικανοί. Λίγες ημέρες αργότερα στις 25 Μαΐου του 1949, ιδρύθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αυτή που λέγονταν Δυτική Γερμανία, το κατεχόμενο μέρος από τους τρεις Δυτικούς συμμάχους. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκε η Ανατολική Γερμανία, η Γερμανική Δημοκρατική Πολιτεία όπως ήταν η επίσημη ονομασία της, στην κατεχόμενη από τους Σοβιετικούς πλευρά. Τελικά το 1991, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, απορρόφησε την Γερμανική Δημοκρατική Πολιτεία.
Τέλος, ακόμη μια σημαντική επέτειος είναι η νίκη των Συντηρητικών στις εκλογές της 3ης Μαΐου του 1979 στη Μ. Βρετανία, από την οποία ανεδείχθη πρωθυπουργός της χώρας η Σιδηρά Κυρία, Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Θάτσερ, άσκησε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία ενδυνάμωσε από τη μία την οικονομία της χώρας, ευνόησε τα μεσαία στρώματα, αλλά σταδιακά δημιούργησε νέες κοινωνικές εντάσεις και διαφοροποιήσεις. Εντούτοις, η Θάτσερ έχοντας κερδίσει και τον πόλεμο με την Αργεντινή για της νήσους Φώκλαντ ή Μαλβίνες όπως αλλιώς ονομάζονται, παρέμεινε στην εξουσία για 11 συνεχόμενα χρόνια.